Afscheid van de Oostzee

Helaas zijn we nu echt vertrokken uit het mooie Zweden, op weg naar een bijzonder Deens eiland ten zuiden van de zuidoost kust van Zweden. Er gaat een gezegde over dit eiland... Toen God klaar was met de schepping van Scandinavië had hij van alles nog het beste over. Dit heeft hij toen allemaal in het Deense eiland Bornholm gestopt en zo ontstond deze parel van de Oostzee....
Het is 23 augustus en we vertrekken vroeg in de ochtend vanuit Utklippan naar Bornholm. Er is weinig wind, maar we kunnen toch motorzeilen en onderweg doden we de tijd met lekker lezen, spelletjes doen en genieten. Bornholm is vanaf zee al erg mooi, dus dat belooft wat, we blijven hier zeker een dag liggen om het eiland te verkennen. We doen navraag en een wandeling langs de klif schijnt heel mooi te zijn, dus dat doen we dan ook. En inderdaad dit is één van onze prachtigste wandelingen. Af en toe flink klimmen over rotsen en zandpaden, soms zeer steil, wel aardig pittig dus. Het weer is prachtig, dat maakt de wandeling nog mooier met uitzicht over zee, rotsen, bos en heel veel bloeiende heide.
Als we weer bijna bij de haven zijn, komen we nog op een heel bijzonder stuk van deze wandeling, dit hadden we helemaal niet verwacht. Hier was vroeger een steengroeve en wat over is gebleven is een groot gat, met hele steile wanden. Onderin is een meertje ontstaan en we zien een schoolklas abseilen van de steile wanden .. Sportdag ?? We besluiten om de wandeling uit te breiden langs de bovenkant van deze rots. Het is veel klimmen en het is behoorlijk warm, maar het is zo mooi dat dit het waard is. Op het hoogste stukje heb je helemaal uitzicht over het eiland tot aan de zee, het is echt een schitterend eiland. Als we weer bij de boot zijn, douchen we even op het achterdek (is wel nodig) en steken de BBQ aan en eten aan een picknicktafel (in bijna elke haven in Scandinavië vind je wel picknicktafels en vaak ook barbecues die je vrij mag gebruiken). Na het eten kunnen we genieten van een prachtige zonsondergang. Een hele mooie afsluiting van zo´n mooie dag.
We checken het weerkastje nog even en besluiten om toch de volgende dag verder te gaan naar Vitte op het eiland Hiddensee in Duitsland. We moeten helaas ook een beetje voort maken, want we willen zo half september weer op het IJsselmeer zijn en we weten natuurlijk niet hoe onze verdere reis gaat verlopen (zeker met wat het weer gaat doen). De wind is nu gunstig voor deze oversteek (72 NM = ± 14 uur), hoe jammer we dit ook vinden, we hadden graag nog een dagje met de fiets dit eiland willen verkennen, maar dit moeten we dan maar tijdens ons volgende sabbatical gaan doen ;-)
De volgende ochtend gaat om 5:00 uur!! de wekker en we vertrekken om 06:00 uur met een prachtige zonsopgang. De wind is vrij hard dus we worden behoorlijk voort geblazen. Op een gegeven moment waait het wel iets te veel van het goede en is het best een pittige tocht (de golven waren ook behoorlijk hoog). De stuurautomaat kan het niet meer aan, dus moeten we het roer weer zelf overnemen en dan kan het nog een hele lange tocht worden. Maar gelukkig komt de wind wel uit de goede richting en gaan we al snel 8 knopen gemiddeld, dus moesten we maar even doorzetten (als je toch al onderweg bent...). Als we onder de kust van Duitsland komen worden de wind en golven minder waardoor de tocht uiteindelijk toch nog aangenaam werd. Bij Vitte aangekomen moeten we echt in de vaargeul blijven want op de lijn van de boeien is het al ondiep, we zien hier dan ook heel veel vogels en het eiland is prachtig. Een vermoeiende tocht, maar wat waren wij blij dat we er waren !! Om dit te vieren lekker een schnitzel gegeten in een leuk Duits restaurantje.
De volgende dag zijn we daar gebleven en hebben met de fiets een rondje eiland gedaan. Er zijn hier geen auto´s, alles gaat per fiets of paardenkar, erg leuk! Het hele eiland ruikt dan ook naar paard. Het is nog een pittig stukje fietsen naar de vuurtoren en het “fietspad” bestaat uit betonplaten, dus behoorlijk hobbel de bobbel. Bij de vuurtoren aangekomen hebben we natuurlijk even van het uitzicht genoten en we konden Mon´s Klint (een krijtsteen klif) van het Deense eiland Mon al zien liggen, dit is onze volgende bestemming. We maken nog een wandeling en het landschap lijkt heel erg op onze (NL) duinen maar mooier. We gaan onderweg nog een witbiertje op een terras drinken waar een man met trekzak live schlagers zat te zingen. Duitser kan het niet... :). Helaas is het niet gelukt om een ritje met de paardenkar te doen, maar we hebben van dit eiland genoten.
Dan gaan we de volgende dag rustig aan naar Mon. Het bijzondere aan dit eiland is dat de klif uit krijtsteen bestaat. We gaan met onze vouwfietsjes het eiland verkennen met als einddoel natuurlijk Mon´s Klint. Het eiland zelf is wederom heel mooi, heuvelachtig met gele velden, bos en schattige boerderijen. De fietstocht is best pittig omdat we de 6 km grotendeels omhoog fietsen (terug was wel heel relaxed). Eenmaal bij de klif aangekomen volgen we wandeling nr 4. Deze leidt ons over en trap met 500 treden naar beneden over een houten trap door het bos. Af en toe krijgen we al zicht op de klif, maar eenmaal onderaan aangekomen... WAUW!!! wat een verschijnsel, echt zeer bijzonder en inderdaad krijt !! Het strand bestaat uit vuurstenen, die uit de krijtlagen naar beneden zijn gekomen. Op sommige pleken zie je het krijt liggen op het strand, even verderop is dat al allemaal weggespoeld door de zee. We zagen allemaal kinderen met emmertjes en hamers om fossielen te zoeken. Hebben wij ook gedaan en een paar kleine (niet noemenswaardige) fossielen gevonden ;-). Als we weer omhoog gaan na een zeer indrukwekkende wandeling langs het strand moeten we die 500 treden ook weer omhoog klimmen, pfffttttt. We vervolgen onze wandeling langs de klif weer terug naar de fietsen en ook van bovenaf is het uitzicht fantastisch en je ziet heel duidelijk waar een stuk land naar beneden is gegleden, dit gebeurt regelmatig en dit zal ook blijven gebeuren. We hebben gelezen dat over zo´n 50.000 jaar de krijtkliffen verdwenen zullen zijn, helaas.
Op de terugweg ziet Teun nog een ree, zo in de tuin van een huis staan, echt bijzonder maar natuurlijk net te laat om een foto te maken.
Helaas liggen we hier in Klintholm weer een paar dagen verwaaid, maar hebben we nog lekker even kunnen wassen, lezen en relaxen en we weten ook dat we vanuit hier met 3 dagen in Kiel kunnen zijn, dus we zijn ook wel gerust ondanks dat we eind augustus wéér verwaaid liggen in Denemarken ! Een groot voordeel is dat hier een goede visboer zit, waar ze heerlijke gerookte paling verkopen ... mmm.
Op een ochtend worden we gewekt door een klop en Teun denkt .. oopss, ohja, vergeten havengeld te betalen, dat zal de havenmeester zijn ... Niet dus.. Deense douane !! Even slikken, hadden we nog niet meegemaakt.. Ze vroegen waar we vandaan komen, of we sterke drank bij ons hebben etc etc. Gelukkig kan Teun met een paar simpele antwoorden het vertrouwen van deze boys winnen .. Ze geloven het wel en komen niet eens aan boord ! Dat was simpel! Gelukkig hebben we hun Noorse vrienden nooit aan boord gehad :-)
Als de wind iets afneemt gaan we door. Er staat wel een flinke golfslag voor de haven maar we willen nu echt niet langer wachten (zie filmpje). We overnachten 1 nacht in verenigingshaven Vordingsborg waar we een hele mooie zonsondergang zien en vervolgen onze weg de volgende dag naar Spodsbjerg. Vanaf Spodsbjerg is het de bedoeling om in 1 ruk naar Kiel te zeilen. We wachten 1 dag op gunstige wind, maar helaas moeten we dan onderweg toch beslissen om naar Bagenkop te gaan, de wind is toch tegen (dus kruisen) en de golven al behoorlijk hoog (en Teun aan het roer de hele tijd). Er was ook voorspeld dat er een storm aan zou komen, maar dus toch (weer) 1 dag eerder dan verwacht.
In de haven van Bagenkop zien we een X (merk) liggen en we vragen ons grappend af of dit de boot van Monique en Allard is, en ja hoor, het blijkt de Funny 2 te zijn. Ze zijn helaas niet thuis. Het stormt behoorlijk dus we blijven een paar dagen hier liggen. We maken nog een mooie wandeling naar Dovn klint, dit is ook een klif. Het waait zo hard dat we bovenop de klint worden weggeblazen door de wind, Lysette had haar haar los gedaan en dit stond door de wind recht overeind, erg grappig (zie filmpje). De storm houdt nog dagen aan en zo hadden wij de wind nog niet meegemaakt. We zien tot onze verbazing nog wel een paar zeiljachten binnenkomen, nou die hebben geen fijne overtocht gehad. Bij de een is zelfs de rolfok kapot en klappert enorm door de wind. Ondertussen ligt de boot heel schuin door de wind en krijgen ze steeds golven over zich heen. Het duurt uren voordat ze eindelijk de rolfok naar beneden halen, ze probeerde steeds om de rolfok in te rollen. Wij denken dat dit een huurboot was, want anders ga je echt niet met deze storm varen. Ook zien we een helikopter rondvliegen op zoek naar een man wiens schip met draaiende motor op de kust gelopen was .. Maar zonder bemanning aan boord. Later hoorden we dat het een solo zeiler was die niet is teruggevonden... Op deze momenten leer je weer dat je de krachten van de zee niet mag onderschatten.
Ondertussen zijn Monique en Allard ook weer terug en doen we een bakkie met hen. Het is erg gezellig, zo leuk om elkaar weer tegen te komen en even verhalen uitwisselen, zij zijn naar Bergen geweest en zo via de oost kust van Noorwegen en westkust van Zweden weer terug gegaan. We hadden niet verwacht elkaar nog tegen te komen. Helaas hebben zij pech, ze missen een schroefblad en de boot moet dus uit het water om een nieuwe schroef erop te zetten. Helaas hebben ze geen keus om dit daar uit te laten voeren, maar goedkoop is zo´n grapje in het buitenland niet.
Ook hier zwakt de wind na een paar dagen uiteindelijk af en vertrekken wij naar Kiel en nemen weer afscheid van Allard & Monique, terwijl hun boot in de takels hangt ter reparatie, in de veronderstelling dat we hen niet weer tegen zouden komen...

Ps1: excuses voor de late plaatsing ;-)
Ps2: er komt nog een bericht....

Veel liefs van ons.