64 sluizen !!!

Iets later dan gepland dan nu toch onze belevenissen in het Gotakanaal! (doordat we geen internet hadden).

64 sluizen !! wat zullen we daar eens over zeggen... Een hele belevenis!! Maar als je eenmaal in de gaten hebt hoe e.e.a. in z´n werk gaat zowel naar boven als naar beneden dan is het een klein kunstje ;-).
29 juli, we vertrekken vanuit Götheborg richting "het kanaal", meteen moeten we bij een spoorbrug een uur wachten ivm dienstregeling van de treinen, dus begint goed. We gaan tegen de stroom in en naarmate we verder stroomopwaarts komen wordt dit steeds merkbaarder, op een gegeven moment zelfs 1,5 knoop tegen !! Na een hele tocht gaan we de 1e sluis door bij Lilla Edet en mogen daar 6,3 meter omhoog !!! Deze sluis werkt "gewoon" zoals de sluizen in Nederland alleen een groter waterniveau verschil. Er is direct na de sluis een haventje, maar dat ziet er zo ongezellig uit en we hadden gelezen dat een paar mijl verderop een natuurhaven is bij de beroemde (oude) sluizen van Trollhättan, dus we gaan door (ondanks dat we al een lange tocht hadden gehad). Gelukkig zien we net na de sluis een bord met "Diesel 100 meter" dus we kunnen tanken. We hadden niet zo goed opgelet en niet meer zoveel diesel meer in de tank (oeps). We knepen ´m eigenlijk wel een beetje (de jerrycan was helaas ook leeg). Dus aanleggen aan een steigertje voor een hotel en inderdaad achter dit hotel was een benzine station. Dus Teun met de jerrycan op pad zodat we weer met een goed gevoel verder konden (in het kanaal mag je alleen maar motoren).
We genieten wel echt van deze tocht, het is hier zo mooi. Een natuurlijke oever en bos, het geeft dus helemaal niet dat het zo´n lange tocht is. Vlak voordat we de haven bereiken zien we nog iets langs de oever in het water. We kunnen het in eerste instantie niet goed zien (Lysette dacht eerst even dat het een blaadje was die door de stroming werd meegenomen, maar nergens dacht ze toch dat het een beest was). Toen we gingen omdraaien om beter te kunnen kijken was het verdwenen. Maar opeens zag Lysette wat in het water springen, een rat of misschien wel een bever !! En jahoor toen zag Teun het ook, het was een echte bever ("nice beaver")!! Helaas hebben we geen scherpe foto kunnen maken, maar was wel echt heel leuk om te zien, hij ging nog een paar keer onderwater, gaf een klap met zijn staart en weg, echt bijzonder om dit zo in de vrije natuur te zien.
De natuurhaven Akersvass is erg mooi, een schiereilandje waar je rondom kunt aanleggen, er langen al 4 zeilbootjes, maar we konden er gelukkig nog bij. Je ligt hier echt in de natuur met een prachtig uitzicht, we kregen weer helemaal het Berefjord gevoel (van Noorwegen). We lagen voor de oude sluizen van Trollhättan en het water stroomde hier gewoon trapsgewijs naar beneden, het was net een echte waterval (zo klonk het iig). Meteen nog even een wandeling gemaakt en het was echt zeer indrukwekkend, je kan zo van bovenaf heel goed zien dat er een enorm hoogte verschil is, zo'n 6 tot 8 meter per sluis!! Helaas was het al schemerig, dus de volgende ochtend hebben we nog een keer de wandeling gemaakt. We konden toen meteen zien hoe e.e.a. in z´n werk gaat (lagen bootjes in de sluis) en dus even spieken hoe wij dat straks moeten doen. Je moet je voorstellen dat er hier dus 3 sluizen achter elkaar zijn, je vaart zo van de ene de andere sluis in. Er lagen bootjes in de 1e (moesten naar boven) en 2e sluis (moesten naar beneden), toen het waterniveau gelijk was konden ze door, ze konden elkaar passeren en zo de volgende sluis in, heel apart... in NL zie je dat niet!
Toen wij met de boot naar de ingang van de sluis gingen moesten we een uur wachten voordat we de sluis inkonden omdat er 2 coasters waren die omhoog/omlaag moesten (zij kunnen elkaar niet tijdens het sluizen passeren), dus wij moesten wachten totdat ze er allebei uit waren. Wat een raar gezicht, zo´n coaster die meteen 1 hele sluis in beslag neemt. Tegen de tijd dat wij in de sluizen konden waren er nog een paar andere zeilbootjes bijgekomen en mogen we er allemaal tegelijk in. Omdat de bakboordkant uit naakte rots bestaat kunnen we alleen aan stuurboord aanleggen en de plekken aan de trappen zijn al bezet (via de trap kan je makkelijk je landvast verstellen als het water in de sluis omhoog gaat). We gaan dus langzij van een andere zeilboot liggen, met een britse vlag en (wij denken) een Italiaanse vlag. Maar het blijkt dat het Ieren zijn, haha, gelukkig hadden we niet gevraagd waarom ze een "Italiaanse" vlag hadden! Erg gezellig, maar in de volgende sluis gaan zij aan ons liggen en zij zijn een stuk groter/zwaarder dan wij. Dus voor ons hard werken. Voordat we de 2e sluis inkunnen moeten we de zeilbootjes/motorbootjes die naar beneden gaan passeren, dit is even passen en meten, maar uiteindelijk gelukt. Zo doen we nog 2 sluizen in Trollhättan. We gaan door naar Vänersborg en komen nog een paar bruggen tegen waar we helaas ook moeten wachten. We hebben dus naar Vänersborg maar een klein stukje afgelegd maar hier wel de hele dag over gedaan, maar een gezellige dag zo en tja we hebben natuurlijk geen haast. In Vänersborg blijven we een dag verwaaid liggen (kunnen we meteen even wassen en hebben toen ons vorige bericht geschreven).
Als we weer verder gaan kunnen we weer zeilen, we gaan namelijk het grootste meer van Zweden oversteken, Värnern: 6x het IJsselmeer en op 44 meter boven zeeniveau!! We hebben super wind en kunnen mooi zeilen naar Läckö, een haventje bij een slot en verder omgeven door een scherengebiedje met rotsen en bos. Prachtig! Het slot wordt gerestaureerd, wat het uitzicht op het slot een beetje aantast, maar niettemin liggen we hier prachtig. Het zonnetje erbij, heerlijk. We maken 's morgens voor vertrek nog een mooie wandeling in de bossen en Teun plukt een 'maaltje' frambozen.. zo in de vrije natuur! Ook staan er bosbessen, mmm! Vervolgens gaan we door naar Sjötorp over het Värnermeer, hier begint het echte Göta kanaal !! Halverwege varen we van de digitale kaart af (de plotter) en moeten we weer ouderwets navigeren met de gps en waypoints op de kaart aanbrengen, iets meer werk maar wel leuk om te doen. In Sjötorp aangekomen willen we eigenlijk al meteen 1 sluis doen (om alvast de ervaring te hebben en dan liggen we officieel op het Göta kanaal en dan is het havengeld inclusief in de prijs die je betaald om door het Göta kanaal te kunnen, 5300 SEK = ± €500 !!). Maar helaas als we aankomen is de sluis al gesloten. We hadden ons wel al goed voorbereid met hoe e.e.a. in werking gaat: Allereerst moet je de boot ruim voorzien van stootwillen op de waterlijn. Want als de sluiskamer eenmaal vol is is de kademuur maar een paar cm boven water. Voor de sluis bevindt zich een kleine afstapplaats, waar Lysette afgezet wordt, zij loopt met de landvasten de trap voor de sluis op en bevestigt de landvasten aan de ring op de kade van de sluis. In de sluis bevindt zich geen trap dus Lysette blijft op de kade. De achterlijn wordt zo strak mogelijk aan de ring belegd. De voorlijn loopt van de ring op de sluiskade via een blok op het voordek naar de schootlier in de kuip. Teun moet deze voorlijn zo strak mogelijk houden, door het aanhalen van de voorlijn (via die schootlier), daardoor schuift het schip langzaam iets naar voren. Met de achterlijn wordt niets gedaan. Als de sluis is volgelopen stapt Lysette weer aan boord of loopt met de landvasten door naar de aangrenzende sluiskamer. Eitje dus! :-)

Het GÖTAKANAAL:
Al in de 16e eeuw stelde Bisschop Brask uit Linköping voor om een waterweg dwars door Zweden te bouwen, gebruikmakend van de grote en kleinere meren tussen Göteborg aan de westkust en Mem aan de Oostzeekant (Mem ligt ca. 75 mijl ten Z van Stockholm.) Dit had o.a. te maken met Denemarken, dat Zweden geregeld met aanvallen bestookte en de wateren rond de Z-punt van Zweden beheerste. De man die uiteindelijk het voor die tijd ongelooflijk gewaagde en kostbare kanaalproject door wist te drukken, was Admiraal en Minister van Defensie, Graaf Baltzar von Platen (1766-1829). In 1810 kreeg hij van Koning Karl XIII het privilege om het Götakanaal te bouwen en uit te baten. In dat jaar nam von Platen de beroemde Schotse kanaalbouwer (Caledonian-kanaal) Thomas Telford in dienst. In mei 1810 ging de eerste spa bij Motala en bij Forsvik in de grond. Ruim 22 jaar lang werkten 58.000 Zweedse soldaten onder streng toezicht aan dit project. Zij groeven en hakten met de hand 87 km kanaal en bouwden 64 sluizen (waaronder verschillende sluistrappen) en 2 aquaducten. Een enorme opgave met de technologie van die tijd. Graaf Baltzar von Platen heeft helaas voor hem de opening van het kanaal in 1832 niet mee kunnen maken. Hij stierf in 1829. Zijn graf ligt aan het Götakanaal. Via sluizen wordt de klim gemaakt naar het Vikenmeer, dat op een hoogte van 92 m boven zeeniveau ligt en waarvandaan aan de andere kant via sluizen de afdaling begint.
Het bevaren van het 216 mijl blauwe slingerende lint dwars door Zweden is een fantastische belevenis. Je hebt hier enkelsluizen, dubbelsluizen, 3 dubbelsluizen en de beroemde 7 sluistrap van Berg, daarnaast nog vele bruggen, maar deze gaan vrijwel meteen voor je open als je in de buurt bent. Deze bruggen worden op afstand bediend, de doorgang wordt aangegeven met een stoplicht. Deze staat op rood en zodra er een witlicht bijkomt weet je dat je gezien bent. Dan wordt het licht groen en mag je door. De havens in dit kanaal zijn steigers aan de rand van het kanaal, meestal mag je hier dan ook niet langzij van een andere boot liggen. Wij gaan 1. tegen de richting in, de meeste mensen nemen dit kanaal van oost naar west, 2. wij zijn hier net na de vakantiedrukte, we kunnen dus overal aanleggen en hoeven dus bijna niet te wachten voor sluizen/bruggen ivm drukte. Het uitzicht langs het kanaal is heel afwisselend: het ene moment vaar je langs landerijen en korenvelden en het volgende moment vaar je dwars door een dennenbos, dan weer staan er schapen langs het kanaal en fietsen daar fietsers langs en tja die moeten dan soms afstappen omdat zo´n schaap niet aan de kant wil. Erg leuk allemaal om te zien. Het had een hoog 'boerenbuurtgevoel'. Je kan langs het hele kanaal fietsen, ook leuk om een keer te doen?!

2 augustus, we zijn vroeg wakker omdat we best zenuwachtig zijn voor het beruchte kanaal ! We lopen naar de sluis om te kijken hoe e.e.a. gaat. Om 09:00 gaan de sluizen open en er liggen al 2 bootjes klaar, dus we kunnen meteen kijken. Wat een geweld hoe dat water de sluiskamer binnenstroomt, maar zo te zien is het goed te doen (onderin de sluisdeur gaat een luik open en daardoor stroomt het water ruig naar binnen, onder water dus). Bij de 1e sluis hoeft je nog niet van de boot af en zijn er studentes (alle sluizen worden bediend door studentes) die je begeleiden zodat je alvast 1 sluis onder begeleiding kan doen. Wij gaan terug naar de boot en starten de motor en we gaan alvast klaarliggen, maar eerst moet er nog een boot van de andere kant naar beneden. Als wij aan de buurt zijn zijn er nog 2 zeilbootjes en 1 motorbootje. Wij mogen bakboord achter een ander zeilbootje aanleggen. We zien meteen dat er max 4 bootjes tegelijk in de sluis kunnen, en met deze bootjes vaar je de rest van de sluizen, in dezelfde volgorde. Nou het gaat beginnen.... maar het valt allemaal gelukkig wel mee. Lysette mag niets doen, Teun wil even kijken of hij het inderdaad alleen kan (de boot van de kant afhouden en de voorlijn aantrekken) want in de volgende sluizen is Lysette niet aan boord en kan dus niets doen. Maar gelukkig het gaat allemaal prima en afhouden is niet echt nodig. Zo doen we deze 1e dag meteen 19 !! sluizen, alleen liggen we na deze eerste paar sluizen niet meer achter maar voor want het zeilbootje ging ergens stoppen en kwam later weer bij ons. Voor in de sluis is het wel iets harder werken omdat daar het water binnenkomt, maar het is goed te doen. We hebben er flink de vaart in, dit stuk van het Götakanaal is het minst interessant, dus dan maar even doorzetten :-). Het was wel echt een zware dag, maar heel voldaan waren we. Het weer was ook heel goed, niet te warm en niet koud, dus perfect voor zo´n "werkdag". Ook hadden we gehoord dat het weer warmer zou worden en daar willen we natuurlijk volop van genieten, vandaar ook dat we zo´n vaart hadden gemaakt. Het is bijna 18:00 en dan sluiten de sluizen, dus we stoppen ermee voor vandaag. We zitten nu op zo´n 91 meter hoogte. Nog 1 sluis van 0,5 meter en dan het hoogste punt, dan mag de champagne open ;-). Deze sluis doen we dan ook de volgende dag. De sluis stelt niets voor... Lysette mag helpen met de sluisdeuren openmaken en dat is eigenlijk nog best zwaar... echt leuk om te zien, 1 van de 2 sluizen die nog "hand bediend" zijn, zo waren ze vroeger allemaal!!
En daar zijn we dan op het hoogste punt van dit kanaal op Viken, 91,8m boven zeeniveau. Een leuk idee, maar je merkt er niets van :-). We gaan lekker voor anker, zonder plotter wel een beetje lastig omdat we onszelf en geen dieptes kunnen zien op het scherm, dus we gaan heel voorzichtig, maar op de kaart stond hier een ankertje aangegeven, dus het moet kunnen ! We hebben wederom een superplek. Teun gaat nog even op verkenning met de dinghy, achter een piepklein eilandje langs, echt zo leuk dit, zo´n vrij gevoel. We kunnen ook heerlijk zwemmen, eindelijk even geen kwallen! Het hele kanaal is zoet water, heerlijk ! We liggen hier helemaal alleen :-).
De volgende dag is het alweer zo'n mooi weer. We nemen nu de 1e sluis naar beneden en nu gaat het anders in z´n werk. Lysette springt in de sluis van de boot en houdt de boot af van de kant, dan springt ook Teun van de boot en dan doen we beiden de landvast om een ring en gaan we weer terug op de boot. Dan houden we beiden de boot af van de kant als het water uit de sluis loopt, en vieren tegelijkertijd de landvasten (ook hier gaat het luik in de sluisdeur open, maar nu stroomt er water uit de sluis en gaat het dus minder heftig). Dit gaat zo makkelijk dat het een koud kunstje is, gelukkig maar.
We hadden al een kippetje gekocht voor de cobb bbq en zoeken een mooi anker plekje op het Botten sjön. Het is hier ook al zo prachtig en we vinden weer een mooi plekje. Nog even zwemmen en de bbq mag aan. 1½ uur later lekker smullen. Wat een leven!!
6 augustus we komen op het Vättern meer, een zeer helder meer, er is helemaal een blauwe gloed op dit meer, heel bijzonder. Er wordt gezegd dat het water hier van drinkwaterkwaliteit is. We durfden de watertank er niet mee te vullen, maar geloven de Zweden op hun woord.. Het is ook heel warm en windstil en helaas heb je dan met zoet water dat er vliegjes zijn (vergelijkbaar met het IJsselmeer), heel vervelend, maarja wat kan je daaraan doen? Zoveel mogelijk zwemmen !!! dus dan doen we dan ook maar. Vandaag is ook de dag dat Leonie is uitgerekend (vriendin van Lysette), dus natuurlijk even bellen. Maar nog niets aan de hand, maar wel vet spannend. Gelukkig gaat alles goed en voelt Leonie zich ook nog helemaal goed.
We gaan naar Vadstena en liggen in de gracht van een slot. Het is erg warm, we doen een wandeling langs een kloosterkerk, hier stichtte Birgitta, nationaal heilige van Zweden, in 1346 het Vadstenaklooster. We gaan niet naar binnen, maar we hebben toch een redelijk beeld. We lopen nog het Vadstenaslot in (waar we voor liggen), maar hebben het al snel gezien. De volgende dag wilden we eerst nog een wandeling doen door het stadje, maar we hadden ook gelezen over een museum in Motala over het ontstaan van het Götakanaal en dat willen we eigenlijk wel zien, dus we gaan. Het weer is nog steeds warm, dus onderweg nog een paar duiken genomen.
In Motala gaan we langs de tourist office omdat we het museum niet kunnen vinden, het zou namelijk aan de haven liggen. Het meisje van de tourist office vertelt ons dat het ongeveer 20 mins lopen is langs het kanaal en dat we wel met de boot kunnen en "waarschijnlijk" daar kunnen aanleggen. Nou wij gaan even wandelen, ook weer eens wat anders dan met de boot (we hadden toch echt in het boek van Vleut gelezen dat het museum bij de haven zou zijn, dus we vonden het wel al gek dat we zo lang moesten lopen, maar dat meisje was heel overtuigend dus dan maar op pad). Onderweg komen we langs het graf van Graaf Baltzar von Platen. Als we zijn aangekomen waar op de kaart ongeveer het museum moet zijn dan zien wij daar een rode schuur staan en als we dichterbij komen zien we dat we met onze Götakanaalpas hier naar binnen kunnen. Nou dat was echt een leuke belevenis..
De lichten springen aan als wij naar binnen lopen en we zien allemaal tekstbordjes en spullen die gebruikt zijn om het kanaal te graven. Maar dat was het dan ook wel. We lezen de bordjes en bekijken alles wat daar binnen te vinden is. We lopen nadat we dit alles uitgebreid bekeken hadden nog een klein stukje door en zien nog zo´n rode schuur en gaan ook daar naar binnen. Hier staan de poppen van de mensen die de grondleggers zijn van het kanaal met een kleine beschrijving erbij. Was zeker wel interessant maar niet wat wij verwacht hadden. Er stond in het boek van Vleut dat er een spannende multimedia show zou zijn, dus wat dat betreft kwamen wij van een koude kermis thuis! Waarschijnlijk toch het verkeerde museum, maar we hadden geen zin meer om verder te kijken, we wilden weer door. Maar nu hadden we wel een beeld van de geschiedenis van het kanaal en hadden we tenminste een leuke wandeling langs het kanaal gemaakt, zien we dit ook nog eens op een andere manier.
We gaan weer terug naar de boot en dan varen we door naar Borensberg. We moeten voor de laatste sluizen nog 1 uur wachten omdat er van de andere kant nog wat bootjes omhoog gaan. We kunnen aan een enorme speedboot aanleggen (42 ft, ofwel dik 12,5 meter). We raken wat aan de praat met deze Zweden, en nemen ondertussen nog wat duikjes, zo is het helemaal niet erg om te wachten. Als we door de sluizen heen zijn steken we nog een meer over en liggen in Borensberg. Erg grappig want aan de overkant zit een Zweedse familie te bbq-en, op een gegeven moment gaan ze in groepjes met een emmer langs het water en halen ze kreeftenkorven uit het water en het lijkt erop dat ze toch wel het e.e.a hebben gevangen. Later begrijpen we dat dit de eerste dag van het 'rivierkreeftenseizoen' geweest moet zijn. Wij zitten ondertussen aan een salade met een spelletje Yahtzee de muggen te trotseren :-).
De volgende dag gaan we naar Berg, hier is de beroemde sluistrap, de Carl Johan sluis, dit is een sluistrap met maar liefst 7 sluizen achter elkaar!! De haven van Berg ligt nog voor de Carl Johan sluis. Als we bij de haven zijn willen we wel even aanleggen om iig de beroemde sluistrappen te bekijken voordat we deze naar beneden nemen. We zien een groot podium staan en terwijl we aanleggen horen we kei harde muziek (echt heel hard), ze zijn aan het testen. Hier hebben we eigenlijk helemaal geen zin in, maar we gaan toch even informeren wat er allemaal gaat gebeuren, hoelang en tot hoelaat dit gaat duren. Het schijnt dat een Zweedse zanger, Ulf Lundell, hier gaat optreden vanavond, de Bruce Springsteen van Zweden wordt er gezegd. Het begint om 19:00 tot ± 23:00. Wij besluiten toch om te blijven liggen, is toch wel heel grappig om dit zo mee te maken, we hebben vanaf de boot ook heel mooi uitzicht op het podium.
We gaan boodschappen doen en als we langs de sluis lopen zien we hier de speedboot waar we de vorige dag naast lagen te wachten voor de sluis. Ze beginnen heel enthousiast te zwaaien als ze ons zien, echt leuk (de meeste Zweden zijn erg op zichzelf, we hebben nog maar heel weinig Zweden gesproken). We vragen aan hen of zij weten wie deze Ulf is. Zij kennen hem wel en typeren het als typisch Zweeds, een beetje Rock-achtig... Ze lijken in twijfel... ze hadden andere plannen maar blijven misschien ook wel liggen. Als we terugkomen van het boodschappen doen zien we dat de speedboot naast ons is komen liggen, gezellig. We praten wat met ze en zwemmen nog wat en dan begint het concert. Alweer zo hard, maar het is leuk, hoewel we er helemaal niets van verstaan, we vermaken ons prima. Aan de overkant (buiten het terrein van het podium) zitten allemaal mensen die dus (net als wij) gratis van het concert genieten (het lijkt wel of er meer mensen buiten het terrein zitten dan binnen). Leuk ook om te zien, alleen wij hebben wel uitzicht op het podium :-). Als we even van de boot afgaan worden we aangesproken door onze Zweedse buurman, of we na het concert nog wat komen drinken bij hen aan boord. Gezellig.
Zodra het stil is gaan we bij hen aan boord, maar dan komt Ulf weer terug op het podium en zingt er nog eens een paar, het is echt moeilijk om elkaar te verstaan, maar met een drankje erbij is het erg gezellig (tijdens ons biertje brengt "chef" Tommy ons een ongevraagde, maar lekkere gin-tonic). We zitten aan boord bij Frederik die de boot "Summerlove" naar Stockholm, naar zijn ouders, brengt. Zijn 2 kinderen en 1 vriendje zijn mee en hij heeft zelf ook vriend Tommy meegevraagd (al grappend blijkt hij een goede vriend van de familie te zijn en als wij hem moeten geloven is hij mee om drankjes in te schenken, ontbijt klaar te maken en voor de afwas, enz...). We hebben het erg naar onze zin hoewel we wel op een speedboot zitten, maar dat zijn we alweer snel vergeten ;-) en het wordt een stuk later dan gepland.
De volgende dag nemen we samen met de Summerlove de beroemde sluis. Het is een eitje, natuurlijk :-´). 7 sluizen achter elkaar in minder dan 45 mins (naar beneden deze sluis nemen is leuk, maar naar boven toe is het harder werken en duurt het zo´n 2 uur). Wat hier heel erg opvalt is dat er veel mensen hier bij de sluizen liggen te zonnen, in bikini, net zoals op het strand ! Wij snappen daar niets van, bij sommige kan je gewoon vanaf de boot in hun kruis kijken, en deze mensen liggen hier dus echt een hele dag, coolbox mee en kijken/zonnen maar. Lijkt ons leuk om hier even te kijken, maar na een half uurtje heb je het toch wel weer gehad ??!! Nadat we de sluizen gehad hebben steken we weer een meertje over. We zwemmen nog wat en oefenen de manoverboord manoeuvre. Lysette deed dit voor de eerste keer zonder Teun aan boord (hij was immers overboord "gevallen") en dit ging goed (pfft, maar het is toch beter als Teun aan boord blijft) . Zeker wel heel goed om dit op deze manier te oefenen (we hadden op het IJsselmeer wel eens met stootwil geoefend), Teun heeft deze oefening ook voor de eerste keer met deze boot gedaan en merkte dat dat zeker goed was om een keer geoefend te hebben, maar ging natuurlijk goed :-). ´s Avonds weer lekker buiten gegeten en spelletje gedaan, het is echt heerlijk zo op deze manier, zo hadden we de hele reis besteld.
De volgende dag gaan we weer door, bij een volgende sluis moesten we weer wachten, maar nu omdat het waterpeil van een stuk van het kanaal niet goed is, dus ze sluiten het kanaal, de sluizen, gewoon voor 2 uur (dus wij 2 uur wachten !!!). Ze hadden het erover dat er die avond een party schip door moest en dat ze daarvoor het waterpeil weer goed moesten hebben. Het water was door het spuien van de sluizen te vies om in te zwemmen. Dan maar achterop met de douche afkoelen en boekje lezen (niet verkeerd hoor). Nadat we weer door mogen gaan we uiteindelijk naar Söderköping, we hadden in het reisverslag van Duuk en Lia (vrienden van de ouders van Teun) gelezen dat dit een leuk dorp is. We wilden eerst eigenlijk meteen door naar Mem, de laatste haven van dit kanaal. De volgende ochtend hebben we een wandeling door het dorp gemaakt, inderdaad erg leuk. Hier hebben we gelukkig ook een papieren kaart gevonden van de Oost-Zweedse scherenkust (we hebben immers geen digitale meer, dus een papieren kaart hebben we echt wel nodig). Dan vertrekken we voor de laatste 3 sluizen van het kanaal waarvan we de allerlaatste voor ons alleen hebben en genieten nog even van het uitzicht van het kanaal !
We maken nog wat foto´s geven elkaar nog een dikke kus want dit (echtscheidings)kanaal heeft ons er niet onder gekregen ;-).

Heel veel liefs van ons.

Ps: weer niet gelukt om het verhaal kort te houden en weer erg veel foto´s, we konden niet kiezen ;-)